Als kind heb je rechten.
Je hebt bijvoorbeeld altijd het recht om te weten wat er met jou gebeurt. Ook mag je tot een bepaalde mate meebeslissen.
Schrijft de dokter jou pillen voor, terwijl je het slikken van pillen niet zo fijn vindt? Of ben je bang om geprikt te worden?
Dit mag je de dokter vertellen. Samen kunnen jullie dan andere mogelijkheden overleggen.
Wat mag ik meebeslissen per leeftijd?
- Als je jonger bent dan 12 jaar dan moeten je ouders toestemming geven voor een onderzoek of behandeling.
- Ben je tussen de 12 en 15 jaar? Dan moeten zowel jij én je ouders toestemming geven voor een onderzoek of behandeling.
- Vanaf 16 jaar mag je je eigen beslissingen nemen. In de medische wereld word je op deze leeftijd gezien als volwassen. Dit betekent dat alleen jij recht hebt op informatie, beslist of je een behandeling wel of niet wilt en alleen jij mag jouw medisch dossier inzien.
Jouw rechten in de wet
Jouw rechten zijn ook wettelijk vastgelegd. Hier moet het kinderziekenhuis zich aan houden:
- Ik hoef niet in een ziekenhuis te blijven als ik ook thuis of op een andere plek verpleegd of behandeld kan worden.
- Ik mag mijn ouders altijd bij mij hebben, waar ik ook ben.
- Ik ben ook ’s nachts niet alleen. Mijn ouders kunnen bij mij in het ziekenhuis blijven slapen. Dat regelt het ziekenhuis en het kost niets. Mijn ouders kunnen mij dan ook verzorgen.
- Ik en mijn ouders krijgen altijd informatie die klopt en die wij begrijpen. Als ik pijn heb of angstig ben dan helpen ze mij.
- Ik en mijn ouders moeten eerst alle informatie krijgen, voordat wij ja of nee tegen een behandeling zeggen. Ik krijg geen behandelingen en onderzoeken die eigenlijk niet nodig zijn. Het ziekenhuis mag dingen die over mij gaan niet verkeerd gebruiken.
- Ik lig in het ziekenhuis altijd samen met andere kinderen van mijn leeftijd. Nooit met volwassen. Iedereen mag mij komen bezoeken.
- Ik heb recht op een leuke en veilige plek. Ik kan in het ziekenhuis spelen en aan school werken, samen met kinderen van mijn leeftijd. De mensen in het ziekenhuis letten op mij.
- Ik word altijd verpleegd en behandeld door mensen die geleerd hebben hoe dit bij kinderen moet.
- Ik word zoveel mogelijk verpleegd en behandeld door dezelfde mensen die met elkaar samenwerken.
- Ik word alleen gehoord en gezien door mensen die mij ook behandelen. Bij andere mensen moet ik eerst zeggen of ik dat goed vind. En mensen denken er altijd aan dat ik een kind ben.