In het MosaKids Kinderziekenhuis moedigen we ouders aan om actief deel te nemen aan het zorgproces. Dat noemen we met een moeilijke term ‘Familiy Integrated Care’. Hoe doen we dat precies? Dionne Wijckmans, afdelingshoofd van de kinderafdeling, legt uit hoe we dat doen bij gezinnen waarvan een kind bij ons is opgenomen.
‘Als een kind zo ziek is dat het naar een ziekenhuis moet, heeft het impact op het hele gezin. Of het nu kort, langdurig, minder ernstig of levensbedreigend is. Daarom vinden we het belangrijk om het hele gezin te betrekken bij de zorg. Maar het gaat verder. Onderzoek laat zien dat een kind minder stress en medicatie nodig heeft als de ouder fysiek betrokken is bij verpleegkundige handelingen. Denk aan het inbrengen van een sonde of een infuus. Elk kind, elk gezin is anders, dus dat is telkens maatwerk.’
‘Op elke kinderafdeling in elk ziekenhuis staat het kind en gezin centraal. Maar als dat écht het doel is, moet iedere medewerker zich daar vol voor inzetten. Je moet kijken naar alle onderdelen van de zorg. Een voorbeeld hoe wij dit doen op de kinderafdeling: na hun dienst dragen verpleegkundigen hun patiënten over naar de nieuwe collega’s: hoe gaat het? Moeten we ergens op letten? Dat is logisch. Maar wij vinden dat ouders en kind mee moeten luisteren én praten bij deze overdracht. Zij hebben namelijk ook iets te vertellen als het over dit soort vragen gaat. Daarom doen wij de verpleegkunde overdracht aan het bed. Net als de artsenvisites van de meeste kinderspecialisten. Zo’n visite is een dagelijkse medische update over de behandeling. Het gaat dan bijvoorbeeld over het verloop van de opname, behandeling en medicatie. Ook daar kunnen patiënten en hun ouders bij meeluisteren en meepraten.’
‘Maar zo’n artsenvisite of overdracht aan het bed is lastig als er twee kinderen op een kamer liggen. Dat bespreken we en we geven eventueel een tablet en koptelefoon aan het kind en ouders voor wie het gesprek niet bedoeld is. We hebben er de laatste tijd sowieso voor gekozen om meer éénpersoonskamers in te richten. In de toekomst willen we nog meer éénpersoonskamers inrichten, maar daarvoor moeten we flink verbouwen en dat zal nog een aantal jaar duren.’
‘Het gezin betrekken gaat ook over eenvoudige zaken: bij ons kan er altijd één ouder op de kamer blijven slapen. Eventueel kan de andere ouder bij het Ronald McDonaldhuis naast ons ziekenhuis overnachten. Broertjes en zusjes zijn nu welkom tijdens bezoekuren, maar in de toekomst willen we mogelijk maken dat ze de hele dag kunnen blijven. Broertjes en zusjes spelen ook regelmatig een rol in de zorg, bijvoorbeeld als een kind naar de operatiekamer moet. Juist dan is het belangrijk dat het kind de warmte van het gezin ervaart. Daarnaast kunnen ouders en patiënten via de app Beter Dichtbij appen met onze artsen en verpleegkundigen na ontslag voor een bepaalde periode. Zo kunnen ze altijd vragen stellen als ze niet in het ziekenhuis zijn.’
‘Het is onze ambitie om het gezin zo veel mogelijk het gezin te laten blijven tijdens de ziekte van één van de kinderen. Het moet zoveel mogelijk voelen zoals thuis en het gezinsleven moet zoveel mogelijk doorgaan. Op veel vlakken lukt dat: er is bijvoorbeeld een school met twee juffen en we hebben veel mogelijkheden om te spelen en ontspannen. Maar we beseffen ook dat we de ambitie niet altijd waarmaken, maar we werken er elke dag aan. Als afdelingshoofd praat ik ook vaak zelf met ouders, ook als ze kritiek hebben. Daar moeten we van leren.’
Op elke kinderafdeling in elk ziekenhuis staat het kind en gezin centraal. Maar als dat écht het doel is, moet iedere medewerker zich daar vol voor inzetten. Je moet kijken naar alle onderdelen van de zorg.
Blijf je slapen bij MosaKids? Dan zit je vast met veel vragen. Wat gaat er allemaal gebeuren? Mag je vader en moeder dan ook blijven? En wat moet je allemaal meenemen? Hier lees je daar meer over. Ga naar deze webpagina voor alle informatie!